حضور در زمان شناخت باید بیشتر استاندارد شود

استفاده از اثر انگشت برای باز کردن قفل تلفن های همراه ، ورود به حساب ها و پرداخت صورتحساب برای بسیاری از افراد به یک روش معمول تبدیل شده است. این اغلب باعث می شود افراد در زندگی آینده منتظر باشند ، آیا می توانیم چهره های خود را به همان اندازه ماهرانه به عنوان اثر انگشت بکشید؟ به تازگی ، وزارت منابع انسانی و تأمین اجتماعی در برداشتن این مرحله ، با اعلام كامل از صدور گواهینامه متمرکز از واجد شرایط بودن مزایای بیمه اجتماعی و ارتقاء احراز هویت بیومتریک مبتنی بر اینترنت و سایر کانال های خدماتی ، رهبری را بر عهده گرفت.

به عنوان یکی از اولین و سریعترین فن آوری های هوش مصنوعی ، فناوری حضور در زمان شناخت از دهه 1960 آغاز شده و به پیشرفت های بسیاری رسیده است. در ابتدا ، حضور در زمان شناخت چهره به شناسایی نقاط کلیدی صورت متکی بود ، که به وضوح به عنوان "دایره بزرگ (صورت) + دایره کوچک (شاگرد) + مثلث (بینی) + بیضی (دهان)" خلاصه شد.
تاکنون ، فن آوری شناخت و حضور در چهره می تواند بیش از 30،000 نقطه ویژگی را در چهره به خود جلب کند و می تواند با صحنه های محدود مانند تغییرات نور و حرکت در زمان واقعی سازگار شود. در میان آنها ، میزان تشخیص بهینه سیستم زمانی است که تعداد نمونه ها نسبتاً زیاد است. این می تواند به میزان دقت 99.84 ٪ برسد ، و میزان تأیید خطا نیز با 0.16 ٪ کنترل می شود که از سطح تشخیص انسان بسیار فراتر می رود. پیشرفت مستمر فناوری طیف گسترده ای از برنامه ها را مانند پرداخت صورت ، کنترل دسترسی از طریق صورت ، باز کردن قفل توسط صورت ، برداشتن صورت ، ورود به صورت و غیره در تمام موارد که نیاز به تأیید هویت و شناسایی دارند ، ارتقا داده است. فن آوری شناخت و حضور در چهره می تواند با تخیل عالی نقش داشته باشد ، روند شناسایی آن دوستانه ، سریع و پنهان است و به طور کلی اعتقاد بر این است که ممکن است جایگزین کلیدها ، کارتهای بانکی و حتی کارتهای شناسایی شود.
در بسیاری از زمینه های مالی و اداری ، حضور در زمان شناخت چهره به طور کامل ارزش خود را نشان داده است. به عنوان مثال ، صنعت بانکی برای تحقق تأیید هویت کارکنان هنگام ورود به دفتر ، آن را در سیستم اداری ادغام کرده است. در بخش های مدیریتی مانند صندوق های مشروط و مالیات ، برخی از مشاغل که باید در پیشخوان اداره شوند ، می توانند با اسکن چهره خود بر روی سیستم ترمینال تکمیل شوند. دلیل تشخیص این روشها توسط افراد این است که آنها به طور مؤثر نقاط درد افراد را حل می کنند.
برای مدت طولانی ، بسیاری از مشاغل مانند گذرنامه ، مجوز سفر ، خدمات تأمین اجتماعی ، مجوزهای رانندگی و غیره باید به صورت حضوری اداره شوند ، و گاهی اوقات مجبور به بازگشت به محل زندگی یا واحد تعیین شده برای رسیدگی هستند. به طور طبیعی ، دلایلی وجود دارد که پایگاه داده اطلاعات به طور کامل به هم وصل نشده است ، اما مهمتر در نظر گرفتن امنیت اطلاعات شخصی است. به عنوان نمونه تأمین اجتماعی ، در واقع پدیده ای از کارتهای شناسایی کلاهبرداری وجود دارد که منجر به سرقت کارت های تأمین اجتماعی و کارت های بانکی می شود. با این حال ، همچنین باید توجه داشت که بسیاری از بازنشستگان قدیمی هستند و دارای تحرک محدود هستند. نیان در رختخواب بود و سفر به بخش تأمین اجتماعی بسیار دشوار بود. اگر این فقط برای اثبات "من من هستم" ، حضور فعلی چهره به رسمیت شناختن چهره + فناوری تأیید پلیس می تواند از قبل صحت و امنیت اطلاعات را تضمین کند. می توان گفت که تحت تأثیرات دوگانه نیازهای مردم و پیشرفت تکنولوژیکی ، لغو "بررسی سالانه" و "اجازه دادن به داده ها بیشتر اجرا می شود و توده ها کمتری دارند" واقعاً منعکس کننده دمای معیشت مردم است.
هنوز سناریوهای زیادی وجود دارد که می توان از فناوری حضور در زمان تشخیص چهره استفاده کرد. این مطمئناً دلگرم کننده است ، اما ما باید به نقش "شمشیر دو لبه" نیز توجه کنیم. در مهمانی CCTV "3.15" سال گذشته ، میزبان با موفقیت تأیید امنیت یک برنامه تلفن همراه را از طریق سلفی که توسط یک عضو مخاطب در Weibo گرفته شده بود ، که نگرانی های عمومی را در مورد حضور در زمان تشخیص چهره برانگیخت.
تفاوت بزرگی بین چهره ها و سایر داده های بیومتریک این است که آنها از راه دور کار می کنند ، به این معنی که ممکن است ما به طور سهواً اطلاعات شخصی را هنگام گرفتن سلفی به صورت آنلاین یا قدم زدن در خیابان تحویل دهیم و نمی دانیم که آیا می توان از آنها سوءاستفاده کرد. می توان گفت هرچه دوربین ها بیشتر و بیشتر محبوب شوند ، ما واقعاً وارد عصر "حریم خصوصی ضعیف" خواهیم شد. این امر به شرکتهای مرتبط نیاز دارد تا مسئولیت های اجتماعی را شانه کنند ، استانداردهای صنعت را بیشتر استاندارد کنند و از وسایل فنی مانند "حساسیت زدایی" استفاده کنند تا آگاهانه امنیت داده های خصوصی شهروندان جمع آوری و ذخیره شده را حفظ کنند. دولت همچنین باید کاری را انجام دهد تا استانداردهای مختلفی را برای فن آوری حضور در زمان شناخت چهره و استانداردهای حفاظت از حریم خصوصی شهروندان در اسرع وقت از طریق ایجاد سیستم دسترسی ، سیستم ارزیابی و سایر وسایل ، تنظیم کند تا بتواند استاندارد سازی شناخت چهره را ارتقا بخشد. فناوری حضور در زمان در همه جنبه های زندگی. صنعت.