اصل اسکنر اثر انگشت و الگوریتم

اسکنر اثر انگشت با انگشت خود کلید سنتی را جایگزین می کند. هنگام استفاده از آن ، فقط باید انگشت خود را روی پنجره جمع آوری اسکنر اثر انگشت قرار دهید تا کار باز کردن قفل شود. این عمل بسیار ساده است و از امکان جعل ، سرقت و فراموشی در سایر سیستم های کنترل دسترسی ، رمزگشایی و سایر معایب جلوگیری می کند. بنابراین ، چقدر در مورد اصول و الگوریتم های حضور در زمان شناخت اثر انگشت می دانید.

ما می دانیم که اثر انگشت بی نظیر است. این منحصر به فرد بودن در واقع بدان معنی است که اثر انگشت همه متفاوت است. این منحصر به فرد بودن نیز اصل استفاده از اثر انگشت برای تمایز افراد مختلف است. هدف از احراز هویت حضور در زمان تشخیص اثر انگشت این است که به چه کسی می تواند وارد سیستم شود و چه کسی نمی تواند وارد ساختمان شود و مجوزهای مختلفی را به کاربران مختلف اعطا کند. ایده اصلی آن به دست آوردن اثر انگشت کاربر برای ورود به سیستم و مطابقت با اثر انگشت با اثر انگشت همه کاربران از پیش ضبط شده در داده ها است. یک مسابقه موفق نشان می دهد که کاربر یک کاربر قانونی است و مطابق تعریف مجوز در داده ها مجاز است. در غیر این صورت ، غیرقانونی است. کاربر ، و از ورود کاربر جلوگیری می کند ، در نتیجه تحقق مدیریت پرسنل ساختمان را تحقق می بخشد. از چهار مرحله زیر برای شناسایی تصاویر مختلف اثر انگشت استفاده می شود ، و آزمایشات ثابت کرده اند که این روش نتایج تشخیص بهتری دارد:
1) برای به دست آوردن اثر انگشت کاربر از یک جمع کننده اثر انگشت استفاده کنید: یک جمع کننده اثر انگشت را در ورودی ساختمان نصب کنید ، اثر انگشت کاربر را از طریق این ابزار جمع کنید و آن را به رایانه وارد کنید.
2) پیش پردازش تصاویر اثر انگشت: تصاویر به دست آمده توسط جمع کننده اثر انگشت ناگزیر با برخی از سر و صدا ها مخلوط می شوند و این نقاط نویز در مرحله بعدی شناسایی تأثیر می گذارد. فرآیند پیش پردازش در اینجا تبدیل تصاویر جمع آوری شده به مناسب ترین نمونه ها است. تصاویر را شناسایی کنید. روشهای اصلی پردازش عبارتند از: تقویت تصویر ، دفع تصویر ، نازک شدن تصویر ، باناریسیون و غیره.
3) استخراج ویژگی تصویر: پس از اتمام پردازش تصویر ، ویژگی ها باید از تصویر اثر انگشت استخراج شوند تا مشخص شود. ویژگی ها کلید متمایز کردن تصاویر مختلف اثر انگشت است. تشخیص اثر انگشت و تطبیق بر اساس استخراج ویژگی ها است. یک روش استخراج ویژگی خوب ، صحت تشخیص بعدی را تا حد زیادی تعیین می کند. در اینجا ما از مختصات و زمینه جهت نقاط ویژگی تصویر اثر انگشت به عنوان بردار ویژگی نهایی استفاده می کنیم و از این ویژگی برای شناسایی و تمایز کاربران مختلف استفاده می کنیم.
4) تشخیص الگوی تصویر و تطبیق: در آخر ، تصاویر مختلف اثر انگشت بر اساس ویژگی های استخراج شده با هم همسان و تشخیص می شوند. به منظور تقویت استحکام تطبیق اثر انگشت ، بردارهای ویژگی نقاط ویژگی به طور متوالی به شعاع قطبی ، زاویه قطبی و جهت در سیستم های مختصات قطبی تبدیل می شوند. از روش جعبه محدودیت متغیر برای اصلاح تغییر شکل غیرخطی و تفاوت موقعیت ایجاد شده در طی فرآیند دستیابی به تصویر استفاده می شود.
سیستم های کنترل دسترسی معمولاً از کنترل کننده ها ، خوانندگان کارت ، قفل های کنترل شده الکترونیکی ، قفل درب ، دکمه های باز کردن درب ، ماژول های انبساط ، سرورهای سیستم (رایانه ها) ، مبدل های ارتباطی ، نرم افزار مدیریت کنترل دسترسی ، مدیران ارتباطات ، میزبان مدیریت و غیره تشکیل شده است. ، این مقاله یک سیستم کنترل دسترسی را بر اساس احراز هویت اثر انگشت طراحی می کند. طراحی کل سیستم را می توان به ماژول ساختار شبکه فیزیکی سیستم کنترل دسترسی و ماژول تأیید اعتبار زمان شناخت اثر انگشت تقسیم کرد. ماژول ساختار شبکه فیزیکی شامل ساختار فیزیکی سیستم کنترل دسترسی و نصب ابزارها و تجهیزات ، در نتیجه ساختار فیزیکی کل سیستم کنترل دسترسی است ، در حالی که ماژول احراز هویت اثر انگشت عمدتاً شامل طراحی و اجرای نرم افزار و تأسیس است. از داده های اثر انگشت کاربر مجاز ، که از طریق این نرم افزار برای احراز هویت اثر انگشت کاربر اجرا می شود.
کل سیستم الگوریتم احراز هویت اثر انگشت یک طراحی ماژول سلسله مراتبی را اتخاذ می کند و به سه لایه تقسیم می شود. لایه پایین شامل ماژول جدول داده ، ماژول طبقه بندی کننده و کتابخانه اثر انگشت الگو است. لایه میانی لایه رابط است ، از جمله رابط استخراج ویژگی ، رابط تطبیق ویژگی و رابط عملکرد پایگاه داده اثر انگشت. لایه بالایی لایه برنامه است ، از جمله ثبت نام اثر انگشت ، تأیید اثر انگشت ، شناسایی اثر انگشت و مدیریت پایگاه داده اثر انگشت.
این ماژول ابتدا تصویر اثر انگشت داده های کاربر مجاز را استخراج می کند ، مختصات و زمینه جهت اثر انگشت را استخراج می کند ، یک پایگاه داده ویژگی تصویر اثر انگشت ایجاد می کند و آن را در پایگاه داده ثبت می کند. در سیستم کنترل دسترسی ، ویژگی های اثر انگشت کاربر وارد شده از طریق جمع کننده به دست می آید و با داده های موجود در پایگاه داده مطابقت دارد تا مشخص شود آیا کاربر مجاز به ورود است یا خیر.