در اسکنرهای اثر انگشت ، تشخیص اثر انگشت تحریف تصویر اثر انگشت

مشتریانی که با اسکنرهای اثر انگشت آشنا هستند می دانند که حالت تطبیق مبتنی بر گره در کنترل دسترسی به اثر انگشت یک روش متداول در تطبیق اثر انگشت است. همچنین می توان گفت که حالت تطبیق مبتنی بر گره روش اصلی در تطبیق اثر انگشت است.

روشهای تطبیق مبتنی بر گره وجود دارد. از طریق یک استراتژی خاص ، یک گره از اثر انگشت قالب و اثر انگشت ورودی به عنوان جفت گره مرجع انتخاب می شود. هنگام انجام تطبیق گره ، ابتدا گره مرجع را تراز کنید و سپس درجه تطبیق گره های دیگر را ارزیابی کنید. این روش فقط می تواند اطمینان حاصل کند که درجه تراز منطقه نزدیک به گره مرجع بهتر است ، در حالی که درجه تراز منطقه دورتر از گره مرجع نسبتاً ضعیف خواهد بود ، می توانید یک روش تطبیق را بر اساس چندین جفت گره مرجع مطالعه کنید واد چندین جفت گره مرجع در هر ناحیه از اثر انگشت توزیع می شوند. پس از تراز کردن چندین جفت گره مرجع ، درجه تراز هر ناحیه از دو اثر انگشت نسبتاً متعادل خواهد بود. اختلاف موقعیت و اختلاف جهت هر جفت گره تطبیق نسبتاً یکنواخت خواهد بود. به این ترتیب ، در روش مبتنی بر تراز نقطه مرجع منفرد ، جفت گره که به دلیل اختلاف موقعیت یا اختلاف جهت به یک جفت گره تطبیق نمی یابد یا تفاوت جهت خیلی زیاد است. طبق این روش ، به دلیل کاهش اختلاف موقعیت و اختلاف جهت ، احتمالاً به یک جفت گره تطبیق تبدیل می شود. مشکلی که در این روش مورد بررسی قرار می گیرد ، نحوه انتخاب چندین گره مرجع و نحوه تراز کردن گره های مرجع چندگانه است.

برای مشکل اعوجاج اثر انگشت ، روشهای موجود عمدتا یک مدل اعوجاج اثر انگشت ایجاد می کنند ، و سپس دو اثر انگشت را بر اساس مدل اعوجاج تراز می کنند یا در حین تطبیق گره از یک پنجره محدودیت استفاده می کنند. ما پیشنهاد می کنیم از یک سیستم مختصات منحنی برای استخراج اعوجاج بین دو گره استفاده کنیم. رابطه ثابت ، زیرا اعوجاج اثر انگشت عمدتاً انحنای و فاصله خطوط را تغییر می دهد ، در حالی که طول خطوط نسبتاً پایدار خواهد بود و تعداد خطوط بین دو گره تغییر نمی کند. ما از طول و تعداد خطوط به عنوان مختصات منحنی استفاده می کنیم. در حین تطبیق اثر انگشت ، این مقادیر مختصات منحنی مطابقت دارند.